Ένα γαλάζιο φως

 

 Ας πούμε καθ΄ οδόν πως βρίσκεσαι.

Κι εκείνος ο συνδυασμός ο μία

στα χίλια είσαι.

Γιος μαζί και πατέρας

και πνεύμα τo ανίερο, το ταραχοποιό.

Αιχμή βουνού και θάμνος άκακος

και ολόπικρος

καφές, όπως τον παραγγέλνω.

 

Έστω ότι απόψε ερχόσουνα,

στα πόδια ποθητό ένα γαλάζιο φως

αφήνοντας μου, τι θα γινόμουν;

Θα πέταγα όλα μαζί κουβάρι

τα εφτά μου πέπλα ευθύς – να

αν σε λατρέψω, θα ΄ναι όπως σου αρμόζει;

 

Δώρο το άδωρο, το ανεπίδοτο. Τώρα,

μην έρθεις. Για γάμο δώρο που

αναβλήθηκες. Δεν έχω και

πού να σου στρώσω, γι΄ αυτό

 

μείνε στο ποίημα.

 

Δήμητρα Κουβάτα

από τη συλλογή Καθαρό οινόπνευμα, 2020