Ελιά

Εγώ θα φύγω,

αλλά οι ελιές που φύτεψα

εδώ θα μείνουν

Αργύρης Χιόνης

Στη γειτονιά μου την παλιά συχνά

καταφυγή ζητώ και παραμύθια

τους ήχους ν΄ αφουγκράζομαι αχνά

να βρίσκω μια χαμένη μου αλήθεια.

Αναπολώντας ψάχνω  την ελιά

που ‘χα κρυμμένο ξύλινο μαχαίρι

σε μια κουφάλα της ολόιδια φωλιά

τα εννιά μου χρόνια φτιάξανε λημέρι.

Πρώτο μου σκίρτημα γραμμένο μυστικά

κατάσαρκα βαθιά της φυλαγμένο

δύο γράμματα κλεισμένα σε καρδιά

του έρωτα  το βέλος χαραγμένο.

Και πού και πού σκαρφάλωνα ψηλά

τον ουρανό να πιάσω πως θαρρούσα

να πλέξω εικόνες μέσα στα κλαδιά

και σαν πουλί στα όνειρα πετούσα.

Στη γειτονιά μου την παλιά συχνά

από τον ίδιο δρόμο επιστρέφω

στις ράγες με τα μάτια μου κλειστά

ισορροπώ και στην ελιά μου τρέχω.

Νίκος Γεωργόπουλος

από τη συλλογή Δεμένα σώματα, 2019