πάω στην πέμπτη Δημοτικού και παίζω μπάλα στις αλάνες.
Αγαπάω την Αννούλα μα δεν βρίσκω θάρρος να το πω.
Σε δυο χρόνια η μαμά θα αρρωστήσει
κι ο μπαμπάς θα σταματήσει να ψάχνει άλλο για δουλειά.
Έτσι με τη ντροπή μου για σκιά, θα μεγαλώσω.
Στα δεκαεννιά φαντάρος, πρώτη φορά φοβάμαι
μα κάνω φίλους, και μαθαίνω το τσιγάρο.
Στον δρόμο ύστερα, νύχτα, χωρίς δραχμή στην τσέπη,
ντρέπομαι να τους ξυπνήσω.
Με λένε Γιώργο, είμαι έντεκα χρονώ
δεν ξέρω ακόμα τι με περιμένει
τα όνειρα μου φτάνουν μέχρι το γήπεδο Καραϊσκάκη
και το Λεμπέτι, το έχω μόνο ακουστά.
Γιώργος Λ. Οικονόμου
από τη συλλογή Για το Άλφα της στέρησης, 2019
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου