είναι οι φίλοι μου που χάθηκαν
παιδιά που πέταξαν μακριά
μια νύχτα καλοκαιρινή
από μια ταράτσα
στην αποθήκη ενός φαρμακείου
σ' ένα βρώμικο πεζοδρόμιο
μόνοι τους
την ώρα που εμείς οι υπόλοιποι
προσεκτικά βουρτσίζαμε τα δόντια μας
σβήναμε το φως του δωματίου
και ήσυχοι ξαπλώναμε
χωρίς το βάρος τους
Γιώργος Λ. Οικονόμου
από τη συλλογή Για το Άλφα της στέρησης, 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου