οι νύχτες δεν σταματούν να περνούν
ούτε ο άνεμος δεν τραγουδά
ούτε ένα φύλλο δεν κινείται.
Που είναι ο εαυτός μου;
Που είναι η φωνή μου, τα δέντρα, τα νερά;
Το αύριο είναι ένα τίποτα.
Είμαι ένα όνειρο
πάνω σ' ένα παλιό όνειρο
φευγαλέο κομμάτι του κόσμου.
Στο τέλος
ένας καθρέφτης αντανακλά
το άγνωστό μου πρόσωπο το μόνο.
Σταύρος Μϊχας
αδημοσίευτο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου