ώρες και μέρες
Κάθε φτυαριά
μερικά δράμια αυταπάτης έξω από το λάκκο
μερικούς πόντους εγγύτερος
στη σάρκα και τα οστά της ύπαρξής μου
σοδιάζοντας ό,τι έχω σπείρει
Και η ψυχή μου από ψηλά να κοιτάει
ίδια και απαράλλαχτη
Όπως την πρώτη μέρα που άρχισα να σκάβω
Κωνσταντίνος Κομιανός
από τη συλλογή Έκθετοι μονόλογοι, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου