στο βασίλειό του ζω και αναπνέω
ο χρόνος μου
στην έγνοιά του ενδεής υπάρχω
ο χρόνος μου
στην αυθεντία του ειδήμων, υπακούω
ο χρόνος μου
στην ανακωχή μου, ισόνομα γιορτάζει
ο χρόνος μου
στη μεταμέλειά μου φαύλος, κερδοσκοπεί
ο χρόνος μου
στην ανάπαυλά μου ανάλγητος, πληθωρίζει
ο χρόνος μου
στην αμετροέπειά του, φιλάρεσκα δυσανασχετώ
ο χρόνος μου
στην αποτυίχα της πρόθεσής μου, στοιχιματίζει
ο χρόνος μου
στην εγγύτητα της διακοπής του, αναπαριστώμαι
ο χρόνος μου
λευκά πουλιά μες στη νύχτα/.
Κωνσταντίνος Κομιανός
από τη συλλογή Έκθετοι μονόλογοι, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου