Πάρτι του 1970

Σκαλίζοντας παλιά τεφτέρια ανακαλύπτω ένα βράδυ κρυμμένο σε ημερολόγιο εποχής ιδιόχειρο σημείωμα σχεδόν σαράντα χρόνια πριν, ποιους θα καλέσουμε στο πάρτι. Γράμματα της Έλλης στρογγυλά, δικιές μου δυσανάγνωστες σημειώσεις στο πλάι: να αγοράσουμε ουίσκι, κιμά, μπριζόλες και διάφορα τυριά.

Τέσσερις χιλιάδες διακόσιες πενήντα ο προϋπολογισμός. Και φυσικά, δραχμές. Στα είκοσι περίπου χρόνια μας όλοι στην παρέα, ζευγάρια ερωτευμένα άπαντες. Προσκαλεσμένοι, ο Μάρκος με την Αλίκη, ο Σωκράτης με την Κική, ο Μανώλης και την Μιράντα, ο Δημήτρης με τη Ντίνα, ο Νίνος με την Τασούλα και σίγουρα θα έρχονταν αργότερα κι ο Κώστας με την Τίλντα, η Σόφη και ο Σάββας….

Πρώτος έφυγε ο Δημήτρης, το ΄84. Καρκίνος καθολικός. Λίγο πριν φύγει πήγα να τον δω, τελείως αγνώριστος. Ο Νίνος καρδιακή προσβολή πριν δέκα χρόνια, πάρ’ τον κάτω. Μετά ο Μανώλης από έμφραγμα μια νύχτα του 2000. Ο Μάρκος με καρκίνο στον εγκέφαλο το 2003. Η Κική χώρισε τον Σωκράτη ένα εξάμηνο μετά το πάρτι για έναν ποδοσφαιριστή. Χώρισε κι ο Κωστάκης την Τίλντα, ή αντίστροφα. Ο Σάββας  παντρεύτηκε σε λίγα χρόνια αλλά όχι τη Σόφη. Ούτε κι εγώ την Έλλη, τριάντα τόσα χρόνια τώρα παντρεμένη με έναν εργολάβο. 

Πάει εκείνη η παρέα του 70, γεμάτη νιάτα, δίψα για όνειρα, ζωή και ομορφάδα. Διαλύθηκε, έγινε μνήμη και στάχτη με αρρώστιες , θανατικά και χωρισμούς κι άλλες τακτοποιήσεις.

                 Γιάννης Καρατζόγλου

                 από τη συλλογή Εγγραφές κλεισίματος, 2017