Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 2017
Το μυαλό μου
Βρίσκεται ανάμεσα στην πιο γλυκιά
και ζεστή θάλασσα
Και στο ψηλότερο και ψυχρότερο
βουνό
Έτοιμο να εκραγεί από το μάγμα
που το ίδιο δημιουργεί
DesPair και DePressure κάνουν την εμφάνισή τους
Γρήγορη αναπνοή και πόνος
Πόνο που δημιούργησα εγώ η ίδια
στον εαυτό μου
Πόνο τον οποίο πληρώνω με δάκρυα
που δεν βγαίνουν στην σκηνή,
Αλλά αρέσκονται να μένουν στο
παρασκήνιο
Πόνο που πληρώνω με την απάθεια
Νωχελικότητα
Μόνιμος κάτοικος του σώματός μου.
Ζωή Σαπλαμίδου
αδημοσίευτο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου