Αφή, της καυτής του αυγουστιάτικου
καταμεσήμερου πέτρας,
Μυρωδιά βασιλικού και αρμπαρόρριζας,
ψωμί γλυκό σταρένιο,
Νερό τρεχούμενο κρύσταλλο,
Και το σπίτι αρόδο στο όνειρο.
Η ομορφιά.
Τη γεύτηκα με πόδια γυμνά
Σεργιανίζοντας
Στο καλντερίμι της νειότης.
Τη γεύτηκα χαράζοντας
Στο μουσκεμένο χώμα
Το όνομα της αγάπης.
Τη ρούφηξα χαμόγελο,
Με μέθυσε σα δάκρυ.
Και μεθυσμένη την κρατώ,
Σαν στύλο, σα ξερολιθιά.
Για ν' ακουμπώ μην πέσω ...
Σοφία Καλαϊτζάκη-Παντελοπούλου
από την έκδοση 5 ποιητές στην Αγορά, 2008
Δημοτική Αγορά Κυψέλης
1 σχόλιο:
Η Σοφία ΚαλαΊτζάκη-Παντελοπούλου γεννήθηκε το 1922. Έχει εκδώσει 6 ποιητικές συλλογές: Ενδοχώρα (1995), Κραδασμοί Σιωπής (1998), Σταλαγμίτες (2000), Ηχώ Απόδειπνου (2002), Περιπλανήσεις (2003), Με τη Μπαγκέττα του Λυκόφωτου (2004).
Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στη Νέα Εστία και σε διάφορα άλλα λογοτεχνικά περιοδικά.
Δημοσίευση σχολίου