Παιδούλα σκιά

(artwork by Pierre Mornet)

Το ποίημα δεν είχε ολοκληρωθεί 
θέλησα να το γράψω
όσο προχωρούσα τόσο πάγωνε
στο ίδιο σημείο με σταματούσε
τ’ ουρανού το τείχος.

Μικροκαμωμένη και ωχρή πλησίασε
η παιδούλα σκιά μου.

Ξεσκαλώσαμε μαζί τα ρετάλια των χρόνων
από τα μάτια των βάτων.
Φάνηκε το παλιό σπίτι.
Στο δωμάτιο με το χαμηλό φωτάκι
κοιμόνταν τ’ αδέρφια μου κι εγώ.
Στο άλλο οι γονείς.

Πώς θέλησα τα πρόσωπά μας να χαϊδέψω
και του σπιτιού τους τοίχους
να τρέξω στην αυλή κάτω απ’ το πάτωμα

μα το τριζόνι βύθιζε το νύχι του
στην κοιλιά της άδειας νύχτας.


Ρωξάνη Νικολάου
από την ανέκδοτη συλλογή
Το άγαλμά μου είναι οι άλλοι