Source: the artist's website
υπάρχει μέσα μου ένα φως.
καμιά φορά σαν δέντρο ή σαν πουλί
ή ξέφτι απ' το γαλάζιο στο περβάζι σου.
υπάρχει μέσα μου ένα φως
που όλα τα ξέρει
κι όλα τα αισθάνεται,
μοναχικό που ταξιδεύει
απ' την αρχή του χρόνου
που αστράφτει μέσα στη μεγάλη νύχτα
και δεν παραδίδεται
Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη
που ονειρεύεται, 2002
4 σχόλια:
Καμιά φορά με στίχους λέγονται οι πιο ουσιαστικές ευχές
Καλό χειμώνα ήθελα να πω με ένα ποίημα
Αλλά πάντα μας προλαβαίνεις και δημοσιεύεις και γράφεις τα καλύτερα
και με φέρνεις πάντα στη θέση του Θεμιστοκλή που δεν τον άφηνε να κοιμηθεί η δόξα του Μιλτιάδη...
Έτσι κι εμένα, ένα καλοκαίρι δεν με άφηνε σε ησυχία το λιβάδι σου...
Και ιδού τώρα οι δικές μου
ΔΟΚΙΜΕΣ ΝΑΡΚΗΣ ΤΟΥ ΑΛΓΟΥΣ
http://lalonimar.blogspot.com/
Σ' ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία των λόγων σου, Τάσο μου. Και για τις ωραίες ευχές σου.
Κι αυτή τη φορά με αιφνιδίασε το ψευδώνυμό σου. Και αφύπνισαν έναν πόνο μέσα μου οι στίχοι σου.
«Πάντα προς το μοβ ...», δηλαδή, προς το πένθος. Και «το τυχαίο άγγιγμα των φτερών του έρωτα ...» είναι ένα μαρτύριο. Αφού κανείς προσέρχεται εκεί γυμνός κι ανυπεράσπιστος, καλά να πάθει.
Σ' αυτόn τον κόσμο μόνο με πανοπλία κανείς επιβιώνει. Και με την προστασία του χειμώνα. Εκείνος παρέχει την νάρκη του άλγους.
Ωραίο ποιήμα .Την καλησπέρα μου .Σιγά σιγά ξαναγυρίζουμε στην πόλη, αν και δυσάρεστα τα νέα για τους λογοτέχνες.Λιγοστεύουμε επικίνδυνα.
Γεια σου, Κατερίνα. Πολύ στενοχωρήθηκα για τη Στέλλα. Δεν ήξερα και μου ήρθε ξαφνικό.
Δεν το αντέχω άλλο αυτό το καλοκαίρι. Δεν κάνεις καμιά κίνηση να αρχίσουμε να μαζευόμαστε; Σίγουρα θα έχουμε διάφορες ιστορίες να πούμε.
Δημοσίευση σχολίου