Μικροί χειμώνες

Άνδρες που κουβαλάτε στην πλάτη σας τον θάνατο/ Γυναίκες με την φλογισμένη μνήμη μέσα στην χούφτα σας/ Παιδιά με τα πληγωμένα γόνατα/ Όλα τα πήρε ο άνεμος που φύσηξε μέσα από τα πνευμόνια σας/ Κι έστειλε στα κύματα μακριά/ και στις αρχαίες πέτρες/ μήνυμα ελπιδοφόρο/ Πως κάποτε, λέει, θα γίνει η γη ολάκερη ένας κήπος/ Κήπος να παίζουν τα παιδιά τα δειλινά/ Τις νύχτες να αγαπιούνται οι άνθρωποι/ Έτσι θα μικραίνουν οι χειμώνες/ Κάθε κελάηδημα πουλιού και μία Άνοιξη // ................................................................................ Ιω-Άννα Ευθυμιαδου// από τη συλλογή Ώσπου να χορτάσει χώμα η βροχή, 2020