Τη Σαρακοστή

Οι όμορφοι θνήσκουν νωρίς σε ηλεκτροφόρα σύρματα/ έχοντας δει μονάχα μιαν άνοιξη/ Κάποιοι αφού απότομα υψωθούν/ τσακίζονται σε ίλιγγο παραδομένοι/ κι άλλοι αγκιστρώνονται στης μυγδαλιάς τη μυρωδιά/ να περιμένουν τη ροζ ανθοφορία// ................................................................................ Πού πάνε όμως οι χαρταετοί όταν γεράσουν;/ όταν παλιώσουν πια/ τα νέα στα αποκόμματα που έχουν για ουρά; ................................................................................ Σε υγρά υπόγεια σταυρώνονται/ από το ζύγι κρεμασμένοι/ τις Καθαρές Δευτέρες καρτερούν/ που ο γιος πατέρας θα γενεί/ και τον καλαμωτό τους σκελετό/ θα ξαναντύσει με χαρτί.// ............................................................................... Παρχάλης Κατσίκας// από τη συλλογή Ρετάλια, 2020