Δεν είμαι ποιητής

Γράφω λόγια που αγνοώ/ σε σκόρπιες σελίδες./ Ο δικος μου ο μίτος έχει γίνει κουβάρι/ κι αυτά λύνουν τους κόμπους/ σε ουρανό με ομπρέλες γυμνές.// ................................................................................ Εκεί που ζω/ η καταχνιά δεν ξέρεις αν είναι σύννεφο/ ή σκόνη της ερήμου/ κι όταν βρέχει/ με κυνηγούν για να με προφυλάξουν/ δήθεν ενδιαφέρονται.// ................................................................................ Δεν καταλαβαίνουν/ πως είναι διάτρητες/ γι' αυτό δεν στέγνωσα ποτέ/ κι ότι μπορώ να ζεσταθώ/ μόνο με την κουβέρτα ππυ πλέκουν/ με τα δικά μου νήματα/ και κάτι σχέδια στο τετράδιο/ οι λέξεις.// ................................................................................ Θεοδώρα Φούτρου// από τη συλλογή Πέφτοντας απ' τη χαράδρα του παραμυθιού,2021