Σιωπή

Δεν ξέρω αν είμαι εγώ που τη διαλέγω/ ή είναι αυτή πυο με επισκέπτεται συχνά./ Μοιάζει να μας ταιριάζει αυτή η παρέα/ κι ας κοιταζόμαστε χωρίς καμιά μας να μιλά./ Ανελλιπώς Σάββατο βράδυ - οι λεπτοδείχτες δείχνουν εννιά- χτυπά κουδούνι/ βγάζει παπούτσια/ πιάνει τη θέση του πουθενά./ Πίνουμε αφέψημα χωρίς τεϊνη/ κράνο λικέρ από το Bio/ αμίλητες βυθίζουμε το βλέμμα/ στον σκοτεινό Θερμαϊκό./ Πρωί Δευτέρας μου λέει αντίο/ η φιλενάδα μου η Σιωπή./ Και μια υπόσχεση αφήνει/ στο τελευταίο το σκαλί./ Το αλλο Σάββατο, μου λέει, ίσως να έρθει απ' το πρωί. Κι εγώ που τρέχω τα εξήντα/ και ακόμα με τα δάχτυλα μετρώ/ την πόρτα κλείνοντας αναρωτιέμαι/ πέντε ή τέσσερις να 'ναι οι μέρες/ μέχρι που να την ξαναδω.// ................................................................................ Τασούλα Τσιλιμένη// από τη συλλογή Η αφωνία του απογεύματος, 2021