τα ζάρια επιλέγουν

αν ο παππούς μου από την Ήπειρο/ δεν είχε μεταναστεύσει στη Μικρά Ασία/ και αν δεν είχε γίνει η καταστροφή το “22/ ο πατέρας και η θρακιώτισσα μητέρα μου/ κορίτσι αυτή μιας άλλης προσφυγιάς/ δεν θα είχαν συναντηθεί στη Θεσσαλονίκη// ............................................................................. κι εγώ βέβαια δεν θα είχα γεννηθεί ποτέ// ........................................................................ χιλιάδες φανερές ή κρυφές ζαριές/ σε ανάκτορα έως και σε καταγώγια/ προετοιμάζουν τη ζαριά εκείνη/ που θα καθορίσει και τη δική μας ύπαρξη/ για να ακολουθήσουν άλλες ζαριές/ στα παιδικά κι εφηβικά μας χρόνια/ που τελικά θα τη διαμορφώσουν// ............................................................................. κι αν με κάποιο τρόπο είχε αφαιρεθεί/ έστω και ένα ζάρι ή τούβλο/ απ’ την πολυετή αυτή αλληλουχία/ το οικοδόμημα της ύπαρξής μας/ θα είχε καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος// ............................................................................. από κει και πέρα μπορείτε άνετα/ να μιλήσετε για ελευθερία του ατόμου/ και για προσωπικές επιλογές/ βέβαιοι ότι θα είναι απόλυτα βουβός/ ο σαρκασμός ή ο λυγμός// .......................................................................... Τόλης Νικηφόρου// από τη συλλογή Ανώνυμοι, 2021