Δυο μέτρα γης

Το φως μιας αστραπής/ η διάρκεια της ζωής/ και τρέχουν οι αιώνες// .............................................................................. Κι εσύ ισόβια αφελής/ αναρωτιέσαι τι ζητούν οι μαριονέτες/ που με πολέμους απειλούν/ σπορές θανάτου, πόνου, συμφοράς/ που αλωνίζουν στεργιές και θάλασσες/ σπέρνουν μίσος κι απώλειες/ μπουκώνουν με στείρες υποσχέσεις/ φανατισμένους και ηλίθιους υποτελείς// ........................................................................ Ηγετίσκοι αλλόφρονες/ έρμαια παραλογισμού/ μιλούν για μοιρασιές του τίποτα/ στον κόσμο των θνητών// ........................................................................ Ξεχνούν πως τους αναλογούν/ -όπως σε όλους μας-/ δυο μέτρα γης για να ταφούν// ........................................................................ Γιώργος Δουατζής/ από τη συλλογή Χάρτινοι απόγονοι,2021