Έγινα η μοίρα της λάμψης μου

Στη Μαρία Κάλλας ........................................................................... Ήρθες από παλιά φωτογραφφία,/ άπλωσες το σώμα/ πάνω στα ΄επιπλά μου./ Μεγάλωσαν αμέσως τα μαλλιά,/ το βλέμμα σύστηνε αρχαία Ελλάδα/ και η σιωπή, εύθραυστες λέξεις του Μπελίνι. «Είμαι κουρασμενη», είπες, χωρίς να σε ρωτήσω./ Το όνειρο δεν χωρούσε φως, ούτε και ψέμα./ Κουρασμένη αλλά αγέρωχη/ σκέφτηκα, μα δεν είπα/ και τότε χάθηκες./ Όπου κι αν έφτανες, θα έφτανες αγέρωχη./ Όπου κι αν έφτανες, θα έφτανες πάντα κουρασμένη./ Μονάχα να προλάβαινα,/ αν αξίζει ο έρωτας να μάθω./ ....................................................................... Αντρέας Τιμοθέου/ από τη συλλογή Το δείπνο του σώματος/