Άτροπος

Βουβή σιωπή η μνήμη των ανθρώπων/ σαν πετονιά που ρίχνεται σ' ένα βαθύ πηγάδι/ ν' αγκιστρωθούν ν' ανέβουν οι ψυχές// Βουβή κραυγή το μνήμα των ανθρώπων/ σημάδι ανελέητο/ κενός σταυρός// Σήμα βουβό/ άδειο τοπίο/ κι ένας εδώ να ιστορεί/ τη μοίρα των ανθρώπων// Καημός βαθύς ο κόσμος/ κι ο ουρανός ένα κενό// Στου πηγαδιού το φρύδι/ ετούτος ο χορός καλά καρατεί/ καθώς μετρώντας τα πατήματα/ λαθεύει ο πρώτος/ χάνεται/ κι οι άλλοι πίσω ακολουθούν// Λόγια που σκόρπισαν/ στο γύρισμα της τύχης/ αδράχτι,μοίρα και Άτροπος/ χωρίς ελπίδα πια καμιά/ ν' αγγίξει η οδύνη τους/ του ποιήματος τη χάρη.// Διώνη Δημητριάδου από τη συλλογή Παλίμψηστη του Λύκου μου μορφή, 2021