έναν ασώματο έρωτα
παγιδεύτηκα
σε βρόμικα σεντόνια και πνιχτές ανάσες
σε χέρια ιδρωμένα και τραχιά
σε σκοτεινά δωμάτια διπλοκλειδωμένα
-Απαγορεύεται η είσοδος στους πάντες-
σε πλαστικά λουλούδια ανάκατα
με ξέφτια μαξιλάρια
Αποζητώντας
έναν ασώματο έρωτα
βυθίστηκα
μέσα σε στόματα ανυπόμονα, βουλιμικά
που καταβρόχθιζαν κάθε φορά κι ένα κομμάτι
απ' το κορμί μου
κι έφτυναν ό,τι απέμενε
σε κάδο απορριμμάτων
πριν υποκύψουν βιαστικά στον νόμο της επιστροφής
Μέχρι που έμεινα ένα κεφάλι μόνο
ένα κεφάλι ασώματο
μες στη βροχή
να λιώσει η ντροπή, να γίνει λάσπη
κι οι στάλες της, κοφτές σαν μαχαιριές
να χαρακώσουνε βαθιά το μέτωπο
Τζένη Φουντέα-Σκλαβούνου
από τη συλλογή Ζωγραφική όπως Ποίηση, 2020
13 ποιήματα πάνω σε πίνακες του Κώστα Καμπουρόπουλου
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου