Έστω και τυπικά,
ήταν εχθροί.
Έλα όμως που,
όταν ξυπνούν οι πόθοι,
όταν παίρνει φωτιά το σώμα,
τα στεγανά γκρεμίζονται,
σύνορα δεν υπάρχουν.
Κι όλο το βράδυ,
απ' τα φιλιά
και τα ρουφήγματα
και τα αγγίγματα
και τα δαγκώματα
σαν να τον φάγαν τα σκυλιά
κατάντησε.
Μπρος στον καθρέφτη
μόνος του γελά.
Κάθε που πάει να κοιμηθεί
η σκέψη στον εχθρό του.
Άβυσσος
το κορμί.
Στέργιος Τσακίρης
από τη συλλογή Κλεφτά φιλιά, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου