Όταν ήμουν μικρός
φρόντισε η μάνα μου
κοντά της να με δέσει
πελεκώντας όσα κάνει ένα παιδί:
να φλυαρεί,
να παίζει κρυφτό,
να ζητά θαλπωρή στην αγκαλιά της.
Όταν η μάνα μου πεθάνει,
ίσως μπορέσει
να επιστρέψει σαν γυναίκα αληθινή,
να δέσει
-υπόσχεση παιδιών-
τα μικρά μας δάχτυλα μαζί
και να φωνάξει «τρέξε».
κι εγώ
να 'μαι πια ελεύθερος
κοντά της
να μείνω για πάντα.
Στέλλα -Λουίζα Κατσαμπή
από τη συλλογή 500 mg ωκυτοκίνης, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου