Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2020

Φαρμακερές διαδόσεις



Λέγεται πως η ποίηση είναι δύσβατος και ενίοτε απροσπέλαστος δρόμος πάντως εγώ από του να εκθέτω τις πυορροούσες πληγές μου τα ακρωτηριασμένα μου δάχτυλα το παραμορφωμένο μου πρόσωπο τις χαίνουσες χαραμάδες τα μαυρισμένα ελλιπή μέλη τα καμένα μου χέρια το φόβο και πάλι το φόβο

στην αποστροφή του διπλανού μου στη φρίκη της ευπρεπούς fashion victim κυρίας στο βλέμμα του στερημένου νεαρού στη συμπόνια των νεκροπομπών στην ιδρυματοποιημένη ζωή μας στο Κράτος Προνοίας στ’ Αυτόφωρα Τριμελή Πλημμελειοδικεία στα ρεπορτάζ μαϊμούδες στις γλυκανάλατες αναμνήσεις του Πωλ Άνκα στα στομφώδη λόγια των τσόγλανων

προτιμώ να κρατώ σημειώσεις ολόρθος φαινομενικά υγιής στην είσοδο πολυκαταστήματος κρύβοντας τις πληγές μου ανάμεσα σε κολοκυθάκια τυροκροκέτες και φρούτα εποχής αναζητώντας την έμπνευση ανάμεσα σε προσφορές και αγαθοεργίες




Κώστας Κρεμμύδας
από τη συλλογή Κάπα όπως μακάβριο, 2019


1 σχόλιο:

Κική Ματέρη είπε...

Λέγεται πως η ποιήση είναι σαν το Φεγγαροπερπάτημα . Αψηφά την βαρύτητα των λέξεων. Επιπλέουν ψηλά νεκρά και ζωντανά κορμιά . Λέγεται ότι μπορείς να περπατήσεις όπως έχεις ή δεν έχεις φανταστείς. Λέγεται ότι η ποίηση έχει αστροναύτη μία νοικοκυρά με διαστημόπλοιο μία κατσαρόλα και στολή μία κουτάλα ξύλινη. Είναι απίστευτο τι λέγεται για την ποιήση!
Κική Ματέρη