Γεννήθηκες μέ δυό υπέροχα φτερά.
Ὅταν κατάλαβες τήν χρήση τους
καί πῆγες νά πετάξεις μέ λαχτάρα,
μόλις πού ἀργοσαλέψαν μουδιασμένα.
Ἀπό παιδί, στόν ὕπνο σου,
ἀντί νά σοῦ διαβάζουν παραμύθια,
ἐπάνω στά φτερά σου, μ’ ἀτσάλινη κλωστή,
κάτω ἀπό πούπουλα ἁπαλά,
ἔραβαν μέ κρυφή ραφή ἀσήκωτα βαρίδια.
Κι ἀπόμειναν ἀνάπηρα·
διακοσμητικά ἐξαρτήματα·
ὄχι ἁπλώς ἀνίκανα γιά πέταγμα,
ἀλλά καί τροχοπέδη
στά γήινα σου βήματα.
Ιω-άννα Π. Παχτίτη
από τη συγκεντρωτική έκδοση
Του ύψους και του βάθους
Ποιήματα 1975-2015 Α'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου