κάπνιζαν το τελευταίο τσιγάρο της μέρας.
Κι ήταν σκληρή η δουλειά
μέχρι το σούρουπο.
Ήταν οι χερομάχοι,
πρόσφυγες με κορμιά πονεμένα
και με σφυριά
να χτυπάνε βαριά
στην οδό Πιπίνου
και στα μπακιρτζίδικα.
Πιο δίπλα οι χαμάληδες,
οι χύτες και τα τενεκετζίδικα.
Καιρό δεν είχαν για να δουν τα παιδιά. '
Μόνο τις νύχτες τρυφερά μας κοιτούσαν.
Ήταν η πατεράδες μας.
Χρήστος Κεραμίδης
από τη συλλογή Ο Αύγουστος που περιμένω, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου