Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019

Μύθοι

Ησυχάζοντας τα δωμάτια
ξεκρεμούσε εκείνη 
το υφαντό 
τραβούσε την άκρη του
κι άρχιζε να ξηλώνει
αράδα αράδα
το σχέδιο της ημέρας

δίπλα της καθισμένη η Αριάδνη,
μάζευε το ξεκλωσμένο νήμα,
το τύλιγε στον δικό της μίτο
και κάπου κάπου, σαν κάτι να θυμόταν, 
κοίταζε απορημένη τα χέρια της
και ακινητούσε

«μα εγώ 
ανήκω σε άλλο μύθο»
ψέλλιζε αναστατωμένη
και τότε, η Πηνελόπη
την καθησύχαζε τρυφερά,
της έλεγε πως η φιλία τους
θα έμενε κρυφή, 
τη διαβεβαίωνε πως όσο ζούσαν,
ένας μύθος θα δέσποζε
στη γυναικεία τους φύση

αυτός 
της ακλόνητης καθημερινής ελπίδας.



Νεκταρία Μενδρινού
από τη συλλογή Σύννεφα στο νερό, 2018


Δεν υπάρχουν σχόλια: