Λυσίκομες ανταρσίες

Όταν το βράδυ φέρνει τις ώρες των αγγέλων
γεμίζοντας την άνοιξη δάκρυ ουρανού
η ψυχή τρεμοσβήνει ένα φτεροκόπημα πουλιών
κι ο σταυρός υψώνεται στον κόσμο
αφού η πραγματικότητα είθισται
να ισοπεδώνει τη ζωή.
Την αυγή ένα ποτάμι γυρνάει στον ήλιο
άφωνο σκοτάδι
πυκνώνοντας τις τάξεις του νεκρού
και στα παράθυρα τρίζουν τα δάκρυα των πεθαμένων
μια ξένη αίσθηση.
Ουρανό στάζουν τα λουλούδια
στο χρυσαφένιο ποτάμι του ήλιου
που βουτάει στην καρδιά
μια  τέλεια ερήμωση.

Ναζή Χατζημωυσιάδου
από τη συλλογή Άρρητο, 2010