πληγωμένα ποιήματα
στην άκρη του δρόμου.
Τυλίγει με επιδέσμους
τις λέξεις που αιμορραγούν.
Κλείνει στα χέρια του
τα φαγωμένα νύχια τους.
Χτενίζει τα γεμάτα λάσπη
μαλλιά τους.
Τις αγκαλιάζει τόσο σφιχτά
όπως τον πρώτο έρωτα
καλοκαίρι κοντά στη θάλασσα.
Κι ύστερα προσπαθεί μαζί τους
να διανύστι την απόσταση
από την ερημιά της θλίψης
στον λαμπροφόρο του αποσπερίτη.
Αλεξάνδρα Γαλανού
από τη συλλογή Παρενθέσεις και εισαγωγικά, 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου