Χάσμα γενεών

«Εμένα, παππού, δε μ΄αρέσουν τα γηρατειά». 
«Μην είσαι, παιδί μου, απόλυτος.
Κοίτα τη δύση.
Κι αυτή μια γερασμένη ανατολή
λένε πως είναι
κι όμως τα χρώματά της
τα 'χουν ζηλέψει πολλά ξημερώματα
που ντύθηκαν ξαφνικά στο σκοτάδι
λόγω ολικής έκλειψης».
«Μα τα νιάτα, παππού, είναι φως». 
«Είσαι σίγουρος, παιδί μου;
Κι αν τα νιάτα είναι απλώς
το φωτεινό γέλιο του σκότους
όταν του είπε κάποιο ανέκδοτο 
η ζωή».

Παναγιώτης Αργυρόπουλος
από τη συλλογή Εμπύρετη επιμονή, 2017