Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Το κουκούτσι

Η μάνα μου ήτανε πορτοκάλι
και ο πατέρας μου αποχυμωτής.

Εγώ υπήρξα ανέκαθεν το κουκούτσι
που σφήνωσε μες στα δόντια τους.

Τους άρεσε.
Κάλυπταν τα κενά τους. 
Με ανέχονταν
μολονότι τους ενοχλούσα κάποιες φορές. 

Μ' έγλυφαν τρυφερά με τη γλώσσα τους.
Με βούρτσιζαν καθημερινά 
με απαλές κινήσεις
και λέξεις. 

Ώσπου μια μέρα 
τα δόντια τους χάλασαν. 
Όχι, δεν τα κατέστρεψα εγώ.
Τουλάχιστον, έτσι πιστεύω.

Πάντως, κάποια στιγμή
έπεσα κάτω στο χώμα.
Δύσκολη πτώση.
Τότε για πρώτη φορά κατάλαβα
πως πρέπει να γίνω δέντρο 
και να καρπίσω. 


Παναγιώτης Αργυρόπουλος
από τη συλλογή Εμπύρετη επιμονή, 2017


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Απίστευτη ποίηση από έναν Μεγάλο Δημιουργό