εξεγείρεται στα κλινοσκεπάσματα
των έρημων στρατώνων,
δεν είναι τίπότα λιγότερο από
τα συλημένα όνειρα όσων κατακλίθηκαν
μες στη βοή και χάθηκαν
σε ύπνους διαμπερείς αθροίζοντας
ομολογίες και ποινές.
Κάπου εκεί οι φανοστάτες
παραφυλάνε το δίκαιο των τρένων
καθένας τους και μια ιστορία:
οι έρωτες επιστρέφουν την ηδονή τους.
Η ηχώ από τα καταλύματα φτάνει
με τρομακτική συνέπεια
δεν είναι η βροχή να πεις πως θα περάσει,
ο εθισμός στη μνήμη αξιοποιείται επαρκώς
-ασχέτως των διακρίσεων επιμένουμε.
«Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις ακολασίες...
Τρεις άνθρωποι ομολόγησαν ως αυτόπτες μάρτυρες
το περιστάτικο. Σκανδαλίστηκαν, προσέθεσαν. »
Την επαύριον του μόχθου οι χαλασμένοι αυλικοί
ερεύνησαν επιμελώς τα όνειρα
Βασίστηκαν σε υποθέσεις και επειγόντως
απαγόρευσαν των κληρωτών την ηδυπάθεια.
Όμως τα τρένα εξακολουθούν να φτάνουν
στους σταθμούς
οι φανοστάτες να σιωπούν διαθέτοντας
το φως τους
και τα παιδιά
στα υπόσκαφα κλινοσκεπάσματά τους
ν' ανακαινίζουν έρωτες κι εξαίσιες ηδονές.
Βαγγέλης Τασιόπουλος
από τη συλλογή Οι μπαλάντες των εύχρηστων πραγμάτων, 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου