Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Λάμπουν σαν δάκρυα τα Χριστούγεννα

ένας μικρός Χριστός
γεννιέται πάλι αύριο
μόνος στον κόσμο
ένας μικρός Χριστός
που ζωγραφίζει θαμπά στο τζάμι
δέντρα για τα παιδιά
καράβια για τα όνειρα
ένα παραμύθι της αγάπης
για τους απελπισμένους

παραμονή
και τα χιλιάδες φώτα της πλατείας
στα μάτια του λάμπουν σαν δάκρυα


Τόλης Νικηφόρου
από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο, 1999

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Καλά Χριστούγεννα Τόλη μου
Με υγεία ,ακούραστος δουλευτής της ομορφιάς πάντα,με το βλέμμα και το χαμόγελό σου να γλυκαίνουν κάθε μέρα και πιο πολύ απο σοφία και αγάπη και η παιδική σου καρδιά ν'απολαμβάνει κρυμμένα μυστικά και θαύματα !

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά, μακρινή φεγγαρόλουστη αγαπημένη μου. Υγεία και αγάπη σου εύχομαι, την υγεία που μας κρατάει ζωντανούς και δραστήριους και την αγάπη που αποτελεί τη μοναδική δικαίωση της μάταιης ύπαρξής μας και τη μοναδική της λύτρωση.