Με διαπερνάς σαν ελαφριά ηλεκτρική εκκένωση
που στο τέλος με αφήνει εξαντλημένη
Την μετατρέπω σε όνειρο βαθύ
όπου κρατώντας σε απ' το χέρι
βαδίζουμε μέσα στην πυρά
και γύρω μας σφυρηλατούνται στίχοι
που διηγούνται τη δοκιμασία μας
Ξυπνώντας βρίσκομαι σε κόσμο
όπου το πέρασμά σου σπινθηρίζει πυγολαμπίδα
Στ' αυτιά μου εκείνη η αφήγηση
εξακολουθεί να με μαγεύει
γύρω τα πράγματα είναι τα ίδια
μέσα μου όμως γη και ουρανός είναι ακόμη ένα
Χαρά Χρηστάρα
από τη συλλογή Ριψοκίνδυνη άνοιξη (1994-1997)
Συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα (1981-2015), 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου