από μια βρύση στην Ακρόπολη, μια νύχτα).
Χτες είχα ανοίξει τα παραθυρόφυλλα
κάτι από έξω να μπει εδώ μέσα
ίσως μια πλάγια βροχή
να δρόσιζε τους τοίχους
κρύος αέρας ν’ αναστάτωνε
τις κουρτίνες, τα μαλλιά μου
ένα «γεια» περαστικό
ν’ άκουγε τη φωνή μου.
Μπήκες εσύ
κι αφού όλα τα πράγματα κι εγώ
πήραμε ένα διάφανο χρώμα
σε συνόδεψα μέχρι το δρόμο,
σου έγνεψα με το χέρι χαιρετισμό,
ύστερα περπάτησα
εν’ ανήφορο από σκόνη
που μ’ έπνιγε
πήγα στ’ ανοιχτά παράθυρα
για να τα ξανακλείσω.
Ρωξάνη Νικολάου
από την ανέκδοτη συλλογή
Ψεύτης ύπνος, Ενότητα Ποιήματα 1991-1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου