Ατομικό αντίσκηνο

Ι

3 μετά τα μεσάνυχτα

Η νύχτα κολλάει απάνω μου υγρή και μαλακιά
μου φράζει το στόμα τα ρουθούνια
σαν ένα πελώριο μπαμπάκι χειρουγείου
μουσκεμένο στο αίμα.

ΙΙ

4 μετά τα μεσάνυχτα

Χωματένιος ο αέρας, χωματένια τα ρούχα
χώμα και βροχή στο βουλιαγμένο πρόσωπό μου
Οι φωνές των τρελών ανεβαίνουν σα φυσαλίδες
μέσα απ΄του στήθους τη σιωπή.

ΙΙΙ

Ξημέρωμα

Είχε απομείνει το σκοτάδι
πάνω στη λάσπη της χαράδρας
δεν έλεγε να φύγει.
Και το ρολόι πήγαινε πίσω
ύστερα από τόσες μεγαγγίσεις χρόνου
στην εξασθενημένη ώρα.

Τίτος Πατρίκιος
από τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 1948-1954, 1978