Είναι κάτι παλιά ξεθωριασμένα κεραμίδια
που στέκονται σαρακοφαγωμένα θαλασσόξυλα
ψημένα απ΄ την αλμύρα, φαγωμένα απ΄τη βροχή
απ’ το λιοπύρι άγρια πυρπολημένα, σα δέρματα
ξερά
το δειλινό ο ήλιος πάνω τους απλώνεται
τη σκόνη τους
δειπνά και ξεψυχά ολόμαυρος
σαν αίμα ξεραμένο, πού έχει πια λιμνάσει
πέρα μακριά η θάλασσα βουλιάζει κατακόκκινη
κι ένας ίσκιος απρόσκλητος τρυπώνει σε
ιστορίες
πλεγμένες κάτω απ’ τα μισοσπασμένα κεραμίδια
Σοφία Πόταρη
απο τη συλλογή Ασφόδελοι και Κυπάρισσοι, 2017
ποιήματα και θρήνοι΄

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου