όταν βιάστηκε απ' το βάρος μου
ξεκολλημένη πλάκα πεζοδρομίου
Σταγόνες καφετιές τινάχτηκαν ψηλά
μέχρι τα ματογυάλια μου
Υπήρχε ποίηση σ' εκείνη τη θολούρα
Αλλά, πάλι, δεν ήξερα
Έφυγα βιαστικά
δίχως να το αναλύσω
Την επομένη θέλησα να το διευκρινίσω
Την πλάκα έκρυβαν
τα χάρτινα στρωσίδια
του αθέατου αστέγου
Φρουρείται, σκέφτηκα
της ποίησης η εστία
Απόστολος Παλιεράκης
από τη συλλογή Ανέτοιμος σε τρικυμία, 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου