Αυτό που δεν ζήσαμε

«Του έρωτα το άρωμα,/ αποστάξτε μυστικά/ σε αιώνιους στίχους αναμάρτητους,/ αντιστάθμισμα ακριβό/ στου χρόνου την αμετροέπεια.»/ (Λέξεις, Κ.Εξάρχου)// ................................................................................ H ήρεμη αγάπη, δεν γνωρίζει φόβο ή εγωισμό παραδέχεται την ψυχρότητα των καιρών προσαρμόζεται στην πολικότητα και τους μουσώνες αποδέχεται την έλλειψη δεν ζητά δεν υπόσχεται δεν κραυγάζει δεν παραμονεύει τις νύχτες σου ούτε δεσμεύει τις μέρες σου δεν σιωπά ούτε κρύβεται δεν ανακοινώνει ούτε ανακοινώνεται η ήρεμη αγάπη, αγάπη μου, γνωρίζει την προσμονή και την εγκαρτέρηση αγκαλιάζει τις μικρές αμυχές που σημαδεύουν το κορμί σου αναγνωρίζει τη στιγμή που η φωνή σου σπάει ησυχάζει ψιθυρίζει ακούει ελευθερώνει τα όνειρα ανανεώνει το αίμα σου αφήνει τα παράθυρα ανοιχτά ................................................................................ και προσφέρεται με την απλότητα του ουρανού. ................................................................................ Άντζελα Γεωργοτά/ από τη συλλογή Της μοναξιάς θαλλόφυτα,2021