Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Ανεπίδοτος έρωτας

Εκείνο το μοναχικό δέντρο στην κορυφογραμμή
ανεπίδοτος έρωτας
γερνάει 
λεηλατημένο απ' τον άνεμο και την ερημιά 
δεν γνώρισε ποτέ το θρόισμα του δάσους
τις νύχτες επιμένει ακόμα
γίνεται κύμα χιμαιρικό μονόγραμμα
τατουάζ ονείρου εισχωρεί βαθιά
στ τέλος του ορίζοντά του
μεταμορφώνεται σε μύθο
κι απομακρύνεται χτυπώντας τα φτερά του 
στη φωνή που το καλεί
καθώς το σώμα πριν να φύγει
γράφει απόηχους δονήσεων στον αέρα
ουράνιες καμπύλες κατοπτρισμών. 

Βασίλης Φαϊτάς
απο΄τη συλλογή Το δάκρυ του Ηράκλειτου, 2018


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

.Στεριά
.....
Η Ειρήνη χαμογελούσε
Η Θάλεια αντάμωνε αίματα
Ο νους του φανού
Σπίθες στον αέρα

Καρναβάλι με πολύχρωμες κλωστές
Λάστιχα καμμένα για καπνό
Ένας κύκλος στο χθες
Ένα ψέμα θα πω

Τι μεγάλη γιορτή!
Ουράνιο τόξο το παιδί
Τι μεγάλη γιορτή !
Τόσο λίγοι ,εκεί.

Κική Ματέρη

Απάντηση

Ανώνυμος30 Απριλίου 2018 - 5:37 π.μ.
Dear di,
I am writing to you.
Aγαπημενε μου Ντι,
Σου γράφω γράμμα.
Ελπίζω ο πόλεμος να τελείωσε .
Τα παιδιά σε περιμένουν ,για να ανοίξετε μπίρες.
Σου στελνω στο βαιπερ ,δύο φωτό με τις τυπωμένες φανελες.
Θα τις φοράμε όλοι,οταν γυρίσεις.
Καλώς ήρθες Ντι.

Κικη Ματέρη

Απάντηση
Απαντήσεις

Ανώνυμος30 Απριλίου 2018 - 5:50 π.μ.
ΥΓ.οι φανελες του μπαμπά,γραφουν στην πλάτη τονομα του.Ενθυμιο από το κέντρο αποκατάστασης εγκεφαλικων.

Κική Ματέρη