Το ποίημα που διανυκτερεύει

Κάτι σαν ανακοίνωση. Ή σαν φως. Από σήμερα, μέρα των Χριστουγέννων, θα αναρτάται πάνω δεξιά στο ιστολόγιο για μια βδομάδα περίπου «Το ποίημα που διανυκτερεύει». Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν είναι ποίημα του Καβάφη ή του Σεφέρη, ή ποίημα ενός εντελώς άγνωστου ποιητή από την τελευταία γωνιά αυτής της χώρας. Θα είναι ένα ποίημα εκλεκτό. Ένα από τα καλύτερα του 20ου αιώνα ανάμεσα στα χίλια περίπου που έχουν δημοσιευτεί σ' αυτές τις θεματικές ανθολογίες και στα άλλα τόσα ή περισσότερα που πρόκειται να δημοσιευτούν. Πάντα κατά την προσωπική μου γνώμη.

Όλοι έχουμε ανάγκη από ένα χέρι αδερφικό. Από μια εξομολόγηση, μια ανάσα, ένα χάδι στην ερημιά μας. Έρχεται λοιπόν η ποίηση να παρηγορήσει για μια φορά ακόμη την πονεμένη ανθρωπότητα, έρχεται να μας θυμίσει πως, μέσα στο σκοτάδι της εποχής, υπάρχει ομορφιά, υπάρχει ρίγος, υπάρχει αλήθεια.