tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post8089362826868636654..comments2023-03-27T17:13:53.947+03:00Comments on Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: Άτιτλο (Ψηλαφώ τους τοίχους ...)Unknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-11896838133211134182013-07-15T21:55:19.300+03:002013-07-15T21:55:19.300+03:00Μια άλλη σπαρακτική ιστορία είναι οι μητέρες και ο...Μια άλλη σπαρακτική ιστορία είναι οι μητέρες και οι γιοί, Κική μου. Το ξέρω από πρώτο χέρι. Καλό βράδυ. Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-89420420977827266122013-07-15T10:31:20.183+03:002013-07-15T10:31:20.183+03:00Αχ, οι μητέρες και οι κόρες, πονεμένη ιστορία, συν...Αχ, οι μητέρες και οι κόρες, πονεμένη ιστορία, συνήθως σπαρακτική, με τον τρόπο της η καθεμιά.<br /><br />Σπαρακτική, ναι, και η φωνή της ποιήτριας.<br /><br />ΚικήAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-65350496884708305262013-07-14T20:09:27.704+03:002013-07-14T20:09:27.704+03:00"... the endless time of never coming back&qu...<br />"... the endless time of never coming back"<br /><br />Με το τόσο τρυφερό και σπαρακτικό αυτό ποίημα ολοκληρώνεται το μικρό αφιέρωμα στην ενδιαφέρουσα ποίηση της Βικτωρίας Καπλάνη. <br /><br />Καλό καλοκαίρι και καλή συνέχεια, Βικτωρία. Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.com