tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post4479781954750340381..comments2023-03-27T17:13:53.947+03:00Comments on Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: Φιλί και δάκρυUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-33212534733105930342019-08-14T09:59:30.527+03:002019-08-14T09:59:30.527+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.xuanhathudonghttps://www.blogger.com/profile/11059368431327958041noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-14787670491059308052018-04-13T08:09:38.143+03:002018-04-13T08:09:38.143+03:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-18900513465927682652018-04-13T07:12:24.818+03:002018-04-13T07:12:24.818+03:00Στην ορθογραφία είμαι καλή
Μα,οι λέξεις μες στο χρ...Στην ορθογραφία είμαι καλή<br />Μα,οι λέξεις μες στο χρόνο <br />Που το είδα έτσι το "τραίνο"<br />Έτσι το θέλω ακόμα <br />Μου φαίνεται κάνει πιο καλά ταξίδια <br />Το τρένο ,του λείπει βαγόνι<br />Δεν έχει κόσμο στο σιδηροδρομικό σταθμό <br />Δεν υπάρχουν καν τραίνα<br />Μόνο κάτι παλιά βαγόνια <br />Είναι τα χαμένα γιώτα<br />Τα κάνουν τροχόσπιτα <br />Σκουριασμενες μία ζωή οι γραμμές<br />Σε ένα γιώτα,πως θα ζήσω<br />Θα το επιπλώσω.<br />Θα φωναξω κάνα παιδί,που το χει με τις μπογιές.<br />Σπιτάκι για τον κήπο.<br />Κικη Ματέρη Anonymousnoreply@blogger.com