tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post3009160387322710085..comments2023-03-27T17:13:53.947+03:00Comments on Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: Ποιος έρχεταιUnknownnoreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-26639746998434846692009-02-05T11:03:00.000+02:002009-02-05T11:03:00.000+02:00Καλημέρα, Υακίνθη. Η κοινή σας παρουσία με τον Αντ...Καλημέρα, Υακίνθη. Η κοινή σας παρουσία με τον Αντώνη Φωστιέρη στην ανθολογία του 1974 είναι ένα μικρό ιστορικό ποιητικό γεγονός και σε ευχαριστώ που το αναφέρεις. <BR/><BR/>Ναι, μνήμη είναι ο συνήθης τόπος των εκτελέσεων. Όσοι και όσα έφυγαν έχουν για πάντα αλώσει την ψυχή μας. Να είσαι καλά.Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-70420946675735645202009-02-05T00:44:00.000+02:002009-02-05T00:44:00.000+02:00Κρατώ στα χέρια μου μια ανθολογία του 1974 του Υπο...Κρατώ στα χέρια μου μια ανθολογία του 1974 του Υπουργείου Παιδείας ,όπου ο Αντώνης Φωστιέρης Τάξις Στ΄ Λεόντιον Λύκειον ΄Ανω Πατησίων έχει ανθολογηθεί με 'ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΩΡΩΝ΄<BR/>και το <BR/> ΓΛΥΠΤΟ<BR/>'Αγαλμα σκαμένο απ΄τη θλίψη<BR/>σε στάση κόρης πούχει σκύψει<BR/>το κεφάλι και βουβά θρηνεί <BR/>με θολό του βλέμμα που σπαράζει <BR/><BR/>-Ετσι μοιάζει<BR/>κι η τυραγνισμένη μας ψυχή ....'<BR/><BR/>Τρείς σελίδες μετά <BR/>η Μαρία Καλαντζή (το πατρικό μου ) <BR/>με το ποίημα <BR/> ΠΑΛΗ<BR/> ' Εξω οι σκιές περπατούν .<BR/> Πού είσαι σιωπηλή νεράιδα;<BR/> Εφυγε...<BR/> Πληγώνω κάθε τόσο <BR/> τον αντίπαλό μου<BR/> κι ακούω πάντα , θέ μου <BR/> τη δική μου κραυγή !<BR/>Με γύρισε πίσω απόψε η νύχτα 35 χρόνια ,POET.<BR/>Κι έχω την αίσθηση πως αυτό το μαχαίρι είναι πάντα εδώ . <BR/>Ετσι όπως ο Φωστιέρης βγάζει από τότε τη θλίψη του στοχασμού , αυτό<BR/> το άχ, το ανεκπλήρωτο , το πένθιμο , καθώς λέει '' αυτό που μένει περισσότερο /είναι αυτό που<BR/>φεύγει ''<BR/>Ενα με γάλο ταξίδι αυτός ο ποιητής !!!<BR/><BR/>Οι εικόνες υπέροχες όπως πάντα <BR/> Γειά σε όλους .ΥΑΚΙΝΘΗhttps://www.blogger.com/profile/17558794653937717262noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-62124545213582294892009-02-05T00:07:00.000+02:002009-02-05T00:07:00.000+02:00Εγώ, κορίτσια, θα μείνω στον πρώτο στίχο : «μια νύ...Εγώ, κορίτσια, θα μείνω στον πρώτο στίχο : «μια νύχτα κατεβαίνει απ' τα μαλλιά σου». Παρόλο που θα τον προτιμούσα «μια νύχτα κατεβαίνει από τα μάτια σου». Έχουν ένα απίστευτο βάθος τα γυναικεία μάτια μερικές στιγμές. Και χρώμα σκοτεινό, της αβύσσου. <BR/><BR/>Κι ο ουρανός μόνος του, Όλγα μου, παύει να είναι ουρανός, αδειάζει. <BR/>Θέλει το βάσανό του. <BR/><BR/>Σχεδόν θεϊκή, δηλαδή ένθεη, Τζούλια μου. Αυτό είναι η ποίηση. Κι ο ποιητής, ο ιερέας του αόρατου.Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-65039810914683762162009-02-04T20:29:00.000+02:002009-02-04T20:29:00.000+02:00αχ αυτή η απάνθρωπη ευαισθησία του ποιητή...που χω...αχ αυτή η απάνθρωπη ευαισθησία του ποιητή...<BR/>που χωνεύει τους φόβους, θαύματα, είδωλα, και τους κάνει στίχους...<BR/>και μας απογυμνώνει<BR/>αμείλικτη η ποίηση... σχεδόν θεϊκή...Τζούλια Φορτούνηhttps://www.blogger.com/profile/11184191192838970554noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-43366886322633451592009-02-04T17:33:00.000+02:002009-02-04T17:33:00.000+02:00Κι έγινε είδωλο στο πάλκο του ουρανού!Τι ακριβή τι...Κι έγινε είδωλο στο πάλκο του ουρανού!<BR/>Τι ακριβή τιμωρία και πόσο επώδυνη τούτη η ανατροπή.Να μοιάζει βάσανο κι ο ουρανός αν δεν συντροφευθείΙορδανίδου Όλγαhttps://www.blogger.com/profile/04731600762247323577noreply@blogger.com