tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post105428623520510110..comments2023-03-27T17:13:53.947+03:00Comments on Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται: όταν πεθαίνει ένα παιδί, 1Unknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-8517871264817337302008-12-11T15:44:00.000+02:002008-12-11T15:44:00.000+02:00Eγώ πέρασα πολύ ωραία με τα παιδιά σήμερα το πρωί ...Eγώ πέρασα πολύ ωραία με τα παιδιά σήμερα το πρωί ως αργά το μεσημέρι.<BR/>Και μόλις τώρα πρόλαβα να γράψω εδώ δυο λόγια. <BR/><BR/>Σκοπεύω να τα πω με λεπτομέρειες στο ιστολόγιο αργότερα. Ένα μόνο τώρα. Πολλά απ' αυτά που βλέπουμε στις τηλεοράσεις είναι μια ξετσίπωτη πλαστογραφία. Η αλήθεια βρίσκεται αλλού και είναι ωραία και παρήγορη. Δεν αποφέρει όμως κέρδος.Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-80626198024068156622008-12-10T23:12:00.000+02:002008-12-10T23:12:00.000+02:00σκέφτομαι τους στίχους του σαββόπουλου..."δεν ξέρω...σκέφτομαι τους στίχους του σαββόπουλου..."δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά ...έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" και σκέφτομαι τι θα πω αύριο στους μικρούς μου μαθητές όταν θα αρχίσουν οι δύσκολες ερωτήσεις..."γιατί κυρία κάνατε απεργία;" ή "γιατί τα σπάνε οι κουκουλοφόροι" κλπ...<BR/>δεν ξέρω πραγματικά τι θα τους πω...σίγουρα όμως θα χαθώ μες στα απορημένα τους ματάκια να νιώσω αυτή τη θαλπωρή της ανθρώπινης ψυχής στην παγωμένη μου καρδιάΤζούλια Φορτούνηhttps://www.blogger.com/profile/11184191192838970554noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5433663078273334328.post-1249571330614286152008-12-10T19:56:00.000+02:002008-12-10T19:56:00.000+02:00Μια ελπίδα λιγότερη για τον κόσμο ένα παιδί που φε...Μια ελπίδα λιγότερη για τον κόσμο ένα παιδί που φεύγει.<BR/><BR/>Κι ένα ψέμα που πιπιλίζουν οι πολλοί για τα παιδιά του σήμερα.<BR/>Έχουν δύναμη.<BR/>Έχουν ζωή, την νιώθουν και τη ζουν.<BR/>Κι εμείς κοιτούμε μονάχα τα πρόσωπα τους καθώς εκείνα αντικρίζουν την οθόνη ενός υπολογιστή.<BR/>Γιατί πολύ απλά δεν τολμούμε να τα κοιτάξουμε στα μάτια.<BR/><BR/>Τι να πεις στα παιδιά;<BR/>Πως προδώσαμε τις ελπίδες τους;<BR/>Πως ξεχρεώνουμε με δάνεια που αδυνατούμε ν’ αποπληρώσουμε όλα εκείνα που δανεισθήκαμε από εκείνα;<BR/><BR/>Εκείνο το «φοβάμαι» που έλεγα από πολύ καιρό απέκτησε πρόσωπο, χέρια και πόδια.<BR/>Εύχομαι κάποτε να βοηθήσουμε όλοι να τα χάσει κάποτε όλα.<BR/><BR/>Καλή δύναμη αύριο με την αλήθεια στα μάτια των παιδιών.Ήχος Πλάγιος. Μόνος...https://www.blogger.com/profile/01438004762782532523noreply@blogger.com